PODSUMOWANIE

Con · Wysłany: Wto 21:03, 18 Mar 2008 Temat postu: PODSUMOWANIE

No więc dziewczyny dziś zakończyła się nasza przygoda z MONem:) Odprowadziłam Darka na dworzec i pojechał świętować z kumplami. 9mcy tęsknoty wreszcie się skończyło i bardzo cieszę się, że żaden tam wojskowy nie popsuje nam więcej weekendu:D Koniec wrzasków i zielonych ciuszków Razz

Daliśmy radę to przetrwać i nasz związek wiele dzięki temu zyskał. Przekonaliśmy się o sile naszego uczucia i jeszcze bardziej zbliżyliśmy do siebie(a myślałam, że to niemożliwe:D). Nigdy w siebie nie zwątpiliśmy i nigdy nie nadszarpnęliśmy swojego zaufania:) Życzę tego wszystkim związkom poddanym takiej próbie.
Ciesze się, że trafiłam na to forum bo bardzo mi ono pomogło, szczególnie na początku kiedy wszystko tak ponuro wyglądało. Dzięki dziewczyny:)
Paniom, które jeszcze czekają na swoich ukochanych życzę aby ten czas jak najszybciej zleciał Smile

Pozdrawiam

ekipa

Aniteczka · Wysłany: Wto 22:36, 18 Mar 2008 Temat postu:

Oj CON nawet nie masz pojęcia jak Ci bardzo zazdroszcze!!!!JA ODLICZAM DNI DO PRZYSIEGI!!!a gdzie tu jescze 8 m-c!!!ale dam rade:):)pozdrawiam:):)Mysle ze CON jeszcze nie raz zajrzysz na forum:D Very Happy

Stęskniona niunia · Wysłany: Wto 0:07, 25 Mar 2008 Temat postu:

....Con z całego serca życzę, aby te szczęście towarzyszyło ci już zawsze u boku swojego ukochanego i abyś już nigdy nie musiała przechodzić przez takie piekło...bo to bardzo boli jak zabierają ci tego kogo kochasz....
Wink

Trzymaj się Con życzę powodzenia.... Wink

Obiecuję sobie że za 8 miesięcy wejdę tu i tak samo z swoim szczęściem podzielę się z innymi dziewczynami wojaków....

A jak na razie zostaję mi te motto i miłość i wierność do mojego żołnierza....

Im bardziej tęsknimy ,tym mocniej kochamy....

Ania

Początek lipca był chyba najsmutniejszym okresem jaki pamiętam. Od rana do wieczora płacz w poduszkę i myśli obracające się wokól jednego tylko tematu. I ta straszna tęsknota, która nie pozwalała normalnie żyć. I tak cały lipiec... A później euforia! Przysięga! Wielkie przygotowania i wielka radość że w koncu przytulę mojego Skarba. Pierwsza przepustka... I godziny, które niestety upływały szybciej niż zwykle. Rozstania na peronie i ponowne odliczanie dni do następnego spotkania. Te na szczęscie były częste. I rozmowy przez telefon... Godzinami... A później to już mijało. Z każdym dniem było lepiej. I bliżej do końca. No i nareszcie nadszedł ten upragniony dzień. Spotkanie na peronie... Tym razem już bez obaw że trzeba będzie znow się rozstać. Wielka ulga i wielka radość...

A teraz mija już miesiąc od wyjścia Tomka do cywila. Mieszkamy razem, dzielimy wspólnie kazdą wolną chwilę. I jesteśmy szczęśliwi:) I z własnego doświadczenia wiem, że taka próba dla związku pokazuje czy to naprawde jest prawdziwa miłość. W naszym przypadku dzięki temu rozstaniu, dzięki temu co przeżyliśmy rzez te 9 miesięcy wiemy że to co nas łączy to najpiękniejszy dar od losu...

Rozmowy z dziewczynami z forum pomagały często bardziej niż rozmowy z bliskimi. Bo kto lepiej zrozumie nasze uczucia niż ktoś kto czuje dokładnie to samo. Stęskniona, Con, Jane- dałyśmy radę Smile

I szczęśliwie dotrwałyśmy do momentu, który wtedy w lipcu był tak odległy...
Dziś wojsko to dla mnie i Tomka wspomnienia... Zostały nam po nim zdjęcia, smsy zachowane do dziś, nawet listy. I pewność że teraz już nic nie jest w stanie nas rozdzielić.

Wielkie dzięki dla dziewczyn z "mojego" poboru- za wasze wsparcie. A dla tych z was, które jeszcze są na półmetku, bądź dopiero znajdą się tutaj życzę wytrwałości. Pamiętajcie- każde 9 miesięcy kiedyś się kończy!!! Smile

Stęskniona niunia

....Pamiętam dzień w, którym weszłam na forum i, aż mi wstyd przyznać ale zazdrościłam Con, że ma cały ten koszmar już ma za sobą i przyrzekłam w tedy sobie,że dokładnie za 8 miesięcy wejdę tu i również swoim szczęściem podzielę się z innymi laseczkami, które odliczały i odliczają dni tak jak ja to robiłam co dziennie zakreślając kolejny dzień w swoim kalendarzu, który przybliżał mnie do tej chwili...i tak doprowadziło mnie i mojego kochanego do oczekiwanego końca!!!

Właśnie pożegnałam się z moim Pawłem, który pojechał z swoimi kuplami świętować tę okazję...ale już jutro znowu będę go miała przy sobie i już tak zostanie do końca naszych dni... będę zasypiać i budzić się przy nim...!!!marzyłam o tym przez cały ten czas jak był tam...

Przyznam wam szczerze, że było piekielnie trudno jak sobie to wszystko przypomnę to łezka w oczku się kręci...przez ten koszmar, który zgotował nam "MON" czuję się silniejsza i nasz związek również, pomimo prawie 6-cio letniego stażu czuję jak rozkwita od nowa...jest cudownie!!! Dlatego wiem jedno,że trzeba być dzielnym i nie pozwolić aby nikt nie zabrał ci tego co KOCHASZ!!! A jak ktoś lub coś zakuci nasze szczęście to wiem jedno...trzeba walczyć do końca i nie poddawać się...to jest moja recepta na wieczne szczęście...!!!!!!!!

Życzę wam drogie Panie abyście jak najszybciej dzieliły się swoim szczęściem, tak jak ja teraz to zrobiłam........... Wink

p.s Pamiętajcie 9-miesięcy w końcu minie i za jakiś czas wszystkie będziemy się z tego śmiać Wink

Aniteczko...na pewno byłaś bardzo dzielna Wink

[/quote]